Geachte confrères, collegae, amici en amicae,

Bijgaand treft u weer een nieuwe VAAN AR Update aan. Klik hier om de pdf vanaf de website te downloaden.

Rechtspraak
Graag wijzen wij u op de volgende uitspraken.

CRvB: Uitleg bewoordingen ‘verschuldigd in de twaalf maanden voorafgaand aan het eind van de arbeidsovereenkomst’ in Besluit loonbegrip vergoeding aanzegtermijn en transitievergoeding. Gerekend moet worden met provisie ‘over’ en niet ‘in’ referteperiode
In AR 2025-1027 oordeelt de CRvB over de uitleg van het ‘Besluit Transitievergoeding’ wat de berekening van provisieloon betreft. Volgens het UWV diende het laatste kwartaal voorafgaand aan de beëindiging van het dienstverband buiten beschouwing te blijven, omdat de verschuldigde provisie ‘over’ deze periode pas ‘in’ het volgende kwartaal was betaald. De CRvB oordeelt als volgt. De bewoordingen uit artikel 2, derde lid, van het Besluit zijn niet eenduidig. Ook de toelichting is niet ondubbelzinnig. Uit artikel 5 van de Regeling looncomponenten arbeidsduur (de Regeling) volgt onder meer wat onder variabele looncomponenten bedoeld in artikel 3, eerste lid, aanhef en onder c, van het Besluit moet worden verstaan. De in de Regeling aangewezen variabele looncomponenten, zoals bonussen, zijn looncomponenten, waarvan de hoogte wordt bepaald door het functioneren van de werknemer of de resultaten van de onderneming, of een combinatie daarvan. Het ligt dan het meest in de lijn van deze regeling om als maatstaf te hanteren welke aanspraak ‘over’ de referteperiode is ontstaan: het moment van uitkeren is immers in zekere zin arbitrair. Bovendien betekent het toepassen van de ‘in’-benadering, dat de mee te nemen bonussen dan deels betrekking hebben op een periode van meer dan drie kalenderjaren voor de beëindiging van de arbeidsovereenkomst, zodat het verband met het laatstgenoten maandloon losser wordt. Het is zelfs denkbaar dat in de referteperiode bedragen zijn uitbetaald die geen enkele relatie meer hebben met de werkzaamheden die ten behoeve van die periode zijn verricht. Daarom moet gerekend worden met de bonussen en provisie ‘over’ de maanden of jaren van de referteperiode. 

Ktr.: vordering ten aanzien van overwerktoeslag en ORT afgewezen wegens schending klachtplicht. Tweeëneenhalf jaar wachten met klagen is niet ‘binnen bekwame tijd’
In AR 2025-1028 voert werknemer aan dat hij over de periode 1 juni 2017 tot 13 januari 2020 te weinig loon ontvangen heeft omdat werkgeefster in die periode niet alle overwerkuren en de uren die hij op onregelmatige tijden werkte, heeft uitbetaald. De kantonrechter oordeelt dat werknemer niet heeft voldaan aan de klachtplicht volgend uit artikel 6:89 BW. De gewerkte uren die zijn verloond heeft werkgeefster op de loonspecificaties vermeld en voor werknemer was het eenvoudig na te gaan of die uren overeenkwamen met de door hem opgegeven uren. Desondanks heeft het nog ongeveer tweeëneenhalf jaar geduurd voordat werknemer hierover bij werkgeefster aan de bel trok. Dat is niet 'binnen bekwame tijd'. Dit tijdsverloop bemoeilijkt werkgeefster in het voeren van verweer. Ook is werkgeefster door het late klagen benadeeld. Zij is daardoor immers niet in staat geweest de gevolgen van het gestelde gebrekkige presteren (wettelijke verhoging en wettelijke rente) te beperken. 

Ktr.: werknemer gaat mee over krachtens overgang van onderneming, ondanks ontbreken van werknemer op lijst ‘overgang’, vrijstelling werkzaamheden en betaling transitievergoeding bij vervreemder
In AR 2025-1026 oordeelt de kantonrechter dat het ontbreken van werknemer op de lijst van de koopovereenkomst, het vrijstellen van werkzaamheden van werknemer door de vervreemder en het betalen van een transitievergoeding aan werknemer door de vervreemder, niet betekent dat werknemer niet mee wilde of ten tijde van de overgang van onderneming niet langer in dienst was bij de vervreemder. Werknemer is daarom mee overgegaan naar de verkrijger en kan daar zijn oude functie blijven verrichten.

Ktr.: werknemer mocht er gerechtvaardigd op vertrouwen dat volledig werken op afstand (Valencia) was toegestaan
In AR 2025-1023 oordeelt de kantonrechter dat een salesmedewerker er gerechtvaardigd op mocht vertrouwen dat aan de voorwaarden voor het volledig vanuit het buitenland werken was voldaan. Op grond van de arbeidsovereenkomst was het werknemer sowieso toegestaan drie dagen per week thuis te werken en vier weken in het buitenland. Werknemer had voorstellen gedaan onder welke omstandigheden hij met zijn partner naar Valencia kon verhuizen om vanuit daar 100% ‘op afstand’ te werken en werkgever is daarin meegegaan, heeft althans onvoldoende duidelijk andere voorwaarden gesteld.

Ktr.: beëindigen van de aandelenregeling is instemmingsplichtig. Vanwege het ontbreken van aanvullende compensatie wordt geen vervangende toestemming verleend
In AR 2025-1012 oordeelt de kantonrechter dat de regeling van performance shares instemmingsplichtig is, omdat de regeling een arbeidsvoorwaarde vormt (ondanks de discretionaire bevoegdheid die in die regeling is opgenomen). Dat het besluit tot het afschaffen van de performance shares (en de vervanging door de superboost) is genomen door de moedermaatschappij van werkgever maakt dat niet anders. Werkgever verzoekt vervangende toestemming op grond van artikel 27 lid 4 WOR. Nu werkgever enkel voor het beëindigen van de regelingen A en B Plan compensatie heeft aangeboden, maar niet voor het beëindigen van de (matching van de) performance shares, is de weigering van de OR om in te stemmen niet onredelijk. Er zal geen vervangende toestemming worden gegeven.

Vragen of opmerkingen
Indien u problemen ondervindt met inloggen, dan kunt u contact opnemen met het secretariaat van de VAAN via het e-mailadres secretariaat@vaan-arbeidsrecht.nl. Mocht u vragen of opmerkingen hebben over deze nieuwsbrief, dan kunt u mailen naar klantenservice@boom.nl.

Rest ons nog u een bijzonder fijne dag toe te wensen.