De overeengekomen finale kwijting staat in de weg aan de loonvordering van werkneemster.

Ontslag op staande voet wegens onvoldoende gewerkte uren bij maandelijkse inroostering is ongeldig, aangezien er geen dringende reden bestaat. Daarnaast heeft werkgever op de loonbetalingen ten onrechte minuren ingehouden en is de loonvordering van werknemer toewijsbaar tot de dag dat de arbeidsovereenkomst op rechtsgeldige wijze zal zijn beëindigd.

Werknemer verzoekt de kantonrechter onder meer tot betaling van het achterstallig salaris over de periode 2020 tot en met 2023. Zo zou werkgever ten onrechte 108 vakantie-uren hebben afgeboekt en zou werknemer ten onrechte niet hersteld zijn gemeld bij het UWV. Alle vorderingen worden afgewezen.

De Raad voor de Kinderbescherming heeft bij de inschaling van gedragskundigen correct gehandeld en functiedifferentiatie gebaseerd op taken, niet op een beroepskwalificatie. De kantonrechter acht bereikbaarheidsdiensten buiten kantooruren redelijk en de cao-vergoedingsregeling voldoende.

Chauffeur ontvangt een bedrag van € 16.783,55 bruto aan niet vergoede overuren en € 8.900 netto aan niet vergoede verblijfskosten. Arrest na verwijzing Hoge Raad.

Werknemer stelt nog loon, vakantietoeslag, niet-genoten vakantiedagen, overuren en declaraties tegoed te hebben van werkgeefster. De kantonrechter wijst de vordering toe.

Schending van verplichting tot gratis medische keuring nachtwerkers leidt niet automatisch tot schade(vergoeding).

Toewijzing loonvordering. Voldoende aannemelijk dat arbeidsongeschiktheid het gevolg is van bedrijfsongeval, zodat een bedrag van € 22.508,10 bruto aan achterstallig salaris wordt toegewezen. Werkgever tevens veroordeeld tot hervatting loonbetalingen.

Werkgever is achterstallig salaris van twee fysiotherapeuten verschuldigd; partijen zijn geen all-in loon overeengekomen. Wettelijke verhoging in hoger beroep gematigd tot 10%, nu van kwade opzet geen sprake is geweest en de procedure in eerste aanleg zeer lang heeft geduurd.

Fysiotherapeut had dringende reden om ontslag op staande voet te nemen. Werkgever is achterstallig salaris verschuldigd; geen sprake van all-in loon. Wettelijke verhoging in hoger beroep gematigd tot 10%, nu van kwade opzet geen sprake is geweest en de procedure in eerste aanleg zeer lang heeft geduurd.