Feiten

Vier werknemers zijn in dienst geweest van VDL Nedcar B.V. (hierna: VDL). Het verlies van de enige opdrachtgever van VDL (te weten: BMW) per 1 maart 2024, heeft bij VDL geleid tot collectieve ontslagen van haar werknemers. Met de vakorganisaties FNV Metaal, De Unie en CNC Vakmensen is een sociaal plan overeengekomen. Op 17 januari 2024 hebben werknemers allemaal een vaststellingsovereenkomst van VDL ontvangen onder de mededeling dat hun arbeidsplaats met ingang van 1 maart 2024 vervalt. Werknemers hebben de vaststellingsovereenkomst ondertekend. Op de vaststellingsovereenkomst is het sociaal plan van toepassing, waarin is bepaald hoe de ontslagvergoeding moet worden berekend. De wettelijke transitievergoeding geldt als uitgangspunt, en wordt vervolgens vermenigvuldigd met een bepaalde correctiefactor, waarvan de hoogte afhankelijk is van het aantal dienstjaren, de zogenaamde ‘standaardberekening’. In het sociaal plan is voorts opgenomen dat medewerkers ‘die onder deze aanvullingsregeling vallen’, recht hebben op een tekenbonus van € 2500 bruto. Werknemers hebben geen tekenbonus ontvangen. Zij vorderen veroordeling van VDL tot betaling van de tekenbonus.

Oordeel

De kantonrechter oordeelt als volgt.

Tekenbonus

De kantonrechter is van oordeel dat uit de toelichting op de onderhandelingsresultaten van CNV Vakmensen en De Unie duidelijk volgt dat de tekenbonus bedoeld is voor werknemers die in aanmerking komen voor de aanvullingsregeling, en dat die aanvullingsregeling een regeling is voor oudere werknemers die minder dan vier jaar verwijderd zijn van hun AOW-gerechtigde leeftijd. Dat onder de aanvullingsregeling ook de jongere werknemers vallen, voor wie de standaardregeling geldt – zoals werknemers hebben betoogd – is niet gebleken. Vast staat dat de toelichtingen van beide vakbonden openbaar zijn gemaakt en dus beschouwd kunnen worden als publiekelijk bekend gemaakte documenten, waarmee de werknemers geacht kunnen worden bekend te zijn.

Leeftijdsdiscriminatie?

De kantonrechter is van oordeel dat de aanvullingsregeling zoals opgenomen in het sociaal plan onderscheid naar leeftijd maakt. Dit onderscheid streeft echter een legitiem doel na; het doel is immers ouderen ook te laten profiteren van het verbeterde sociaal plan, net zoals andere werknemers profiteren van de verbeteringen van het sociaal plan. Het gemaakte onderscheid is ook passend, want geschikt voor het bereiken van het beoogde doel. De regeling is voorts noodzakelijk. De regeling beoogt de oudere werknemers een zelfde voordeel te laten genieten als de andere werknemers hebben op grond van de aanpassingen in de regeling die voor hen gelden. Aan de werknemers die geen aanspraak op de tekenbonus kunnen maken wordt dus geen nadeel ten opzichte van de oudere werknemers toegebracht, en zeker niet in excessieve vorm.

De slotsom is dat werknemers geen tekenbonus toekomt.