Feiten

Werknemer werkte als projectleider bij Woningstichting Veenvesters. Zijn werk hield onder meer in dat hij met externe aannemers moest overleggen over werkzaamheden aan woningen van Veenvesters en dat hij daar ook toezicht op hield. Veenvesters verwijt werknemer niet-integer te handelen. Hij zou aannemers van Veenvesters of personeel daarvan voor privéklussen hebben ingeschakeld en zonder toestemming nevenwerkzaamheden hebben verricht. De kantonrechter heeft geoordeeld dat werknemer in strijd met de integriteitscode van Veenvesters heeft gehandeld. Uit onderzoek van Hoffmann bleek immers dat werknemer meerdere zakelijke contacten van Veenvesters opdracht heeft gegeven om werkzaamheden aan zijn privébezit of de woning van zijn dochter uit te voeren. Voor de kantonrechter was doorslaggevend dat werknemer de schijn van belangenverstrengeling heeft gewekt, wat te allen tijde voorkomen moet worden. De kantonrechter heeft de arbeidsovereenkomst tussen partijen op verzoek van Veenvesters ontbonden op de e-grond. De kantonrechter heeft ook geoordeeld dat werknemer niet slechts verwijtbaar maar ernstig verwijtbaar heeft gehandeld en heeft de door werknemer verzochte transitievergoeding afgewezen. Werknemer heeft hoger beroep ingesteld. Hij legt zich neer bij de ontbinding van de arbeidsovereenkomst, maar is het niet eens met de beslissing dat hij ernstig verwijtbaar heeft gehandeld en daarom geen aanspraak kan maken op de transitievergoeding.

Oordeel

Het hof oordeelt als volgt. Vast staat dat werknemer diverse keren voor privéklussen mensen heeft ingeschakeld die verbonden zijn (geweest) aan aannemersbedrijven die ook door Veenvesters werden ingezet voor werkzaamheden aan huurwoningen. Werknemer heeft deze privézaken verschillende malen geregeld via de e-mail van zijn zakelijke account, zonder dit met zijn leidinggevende te bespreken. Ook is naar het oordeel van het hof komen vast te staan dat werknemer vanuit zijn positie een zekere invloed kon uitoefenen op welke werkzaamheden zouden worden uitgevoerd door aannemers van Veenvesters, wat de uitkomst was van calculaties (niet door de prijsstelling maar wel door het samen met de aannemer bespreken hoeveel eenheden materiaal er nodig waren) en dat een van zijn taken was het bepalen of uitgevoerde werkzaamheden door aannemers konden worden goedgekeurd. Door voor privézaken samen te werken met werknemers of zzp’ers van die aannemers kon dan ook de schijn ontstaan dat daarbij belangenconflicten konden optreden. Dit alles betekent dat werknemer in strijd heeft gehandeld met de integriteitscodes van Veenvesters. Een en ander levert naar het oordeel van het hof echter geen ernstig verwijtbaar handelen op. Niet is gebleken dat werknemer kwade bedoelingen heeft gehad, met het oogmerk van financieel gewin heeft gehandeld en/of heeft geprobeerd Veenvesters financieel te benadelen. Bij zijn oordeel weegt het hof mee dat werknemer uitdrukkelijk erkent dat hij fout zat en dat hij in elk geval met zijn leidinggevende had moeten overleggen over het inschakelen van klussers. Ook betrekt het hof de omstandigheid dat niet gebleken is van schendingen van integriteitseisen nadat werknemer daarvoor concreet gewaarschuwd was of van eerdere disciplinaire maatregelen. Al met al is dus geen sprake van ernstig verwijtbaar handelen van werknemer. Werknemer heeft recht op een transitievergoeding van € 50.591,92 bruto.