Feiten

Werknemer is op basis van drie arbeidsovereenkomsten werkzaam geweest bij Securitas Direct B.V. h.o.d.n. Verisure (hierna: Securitas). Het dienstverband is op 28 februari 2021 van rechtswege geëindigd, waarbij een transitievergoeding van € 2.100,03 bruto is betaald. Gedurende zijn dienstverband heeft werknemer steeds van Securitas een overzicht van zijn vaste salaris (€ 2.000 per maand) en zijn variabele salaris ontvangen. In deze overzichten wordt van de verworven variabele beloning het vaste salaris afgetrokken. In verband met corona is met ingang van 1 april 2020 de omvang van het dienstverband door Securitas tijdelijk teruggebracht van 100% naar 80 %, waarmee het vaste salaris voor de duur van drie maanden € 1.600 bruto per maand is geworden. Tussen partijen ontstaat vervolgens een discussie over de hoogte van het vaste en variabel salaris. Werknemer verzoekt onder meer (a) betaling van het restant transitievergoeding, (b) achterstallig loon en vakantiegeld en (c) een billijke vergoeding van € 100.000 bruto, omdat Securitas in strijd heeft gehandeld met de gemaakte afspraken.

Oordeel

De kantonrechter heeft aan de hand van het Haviltex-criterium geoordeeld dat Securitas heeft aangetoond dat de totale (variabele) beloning wordt uitgerekend, waar dan het garantiesalaris van afgaat, en waarbij het alsdan resterende de loonaanspraak is die de werknemer heeft. Of in de woorden van Securitas: het eigen potje moet eerst gevuld worden tot aan het basissalaris, pas alles daarboven is de echte bonus die wordt uitbetaald. Geoordeeld wordt dat werknemer dit zo heeft kunnen en moeten begrijpen. De vordering van werknemer betreffende het loon ad € 32.170,79 wordt afgewezen. Ook de loonvordering over de maanden april, mei en juni 2020 en het gevorderde vakantiegeld over overwerk wordt afgewezen omdat de kantonrechter van oordeel is dat Securitas over deze maanden terecht € 1.600 bruto als basissalaris heeft betaald. Om aanspraak te kunnen maken op een billijke vergoeding is nodig dat Securitas ernstig verwijtbaar heeft gehandeld. Naar het oordeel van de kantonrechter is daarvan geen sprake. Er is immers geoordeeld dat Securitas het salaris, ook het variabele, steeds tijdig en correct heeft betaald. Ook van harde toezeggingen aan werknemer over zijn carrièrepad en/of promotie is niet gebleken. Dat Securitas zich overigens ernstig verwijtbaar zou hebben gedragen is gesteld noch gebleken. Het is eerder werknemer geweest die de salariskwestie op de spits heeft gedreven, waarmee hij in feite (voorzichtig gezegd) heeft bijgedragen aan het niet verlengen van het dienstverband. De verzoeken van werknemer worden afgewezen, waarbij hij tot betaling van de proceskosten wordt veroordeeld.