Appellant heeft niet aannemelijk gemaakt dat de (vermeende) schade is ontstaan als gevolg van het niet opleggen van een loonsanctie aan zijn (voormalig) werkgever door UWV. Centrale Raad van Beroep wijst verzoek om materiële en immateriële schadevergoeding af.

Dagloongarantie is niet van toepassing op WIA-gerechtigde. Beroep op gelijkheidsbeginsel slaagt niet, nu WW- en WIA-gerechtigden niet als gelijke gevallen kunnen worden beschouwd. Wetgever heeft een garantiebepaling voor het WIA-dagloon bewust achterwege gelaten.

De rechtbank is uitgegaan van een juiste maatstaf arbeid, betrokkene was ongeschikt voor haar eigen arbeid.

De omstandigheid dat appellant meende dat zijn partner de werkzaamheden had opgegeven, ontslaat appellant niet van zijn verplichting om aan zijn inlichtingenplicht te voldoen.

Schending inlichtingenplicht. Het uit eigen beweging alsnog melden van de werkzaamheden vormt geen aanleiding om verminderde verwijtbaarheid aan te nemen vanwege de onvolledigheid van de melding.

De omstandigheid dat appellante zelf de verhuizing naar het buitenland heeft gemeld is geen dringende reden om van terugvordering af te zien nu die melding geen gevolg is van de terugvordering, maar de oorzaak daarvan.

Angst voor verlies dienstbetrekking is geen rechtvaardiging voor ziekmelding na afloop van de periode van nawerking.

Aangezien het medisch onderzoek pas een jaar na ziekmelding heeft plaatsgevonden, komen de gevolgen hiervan voor rekening van UWV.

De omstandigheid dat het terug te vorderen bedrag aan onverschuldigd betaalde ZW-uitkering hoger is dan het bedrag aan loon dat achteraf aan appellante is betaald, vormt geen dringende reden om terugvordering te beperken.

Uren als zelfstandige zijn door UWV op grond van buitenwettelijk beleid terecht aangemerkt als vrij te laten uren. Geen aanleiding om voor de berekening van die uren van een andere periode uit te gaan dan de periode van 26 kalenderweken voorafgaand aan het arbeidsurenverlies.