Vordering tot wedertewerkstelling afgewezen, nu het belang van werkgever zwaarder weegt dan het belang van werknemer. Re-integratie-inspanningen van werkgever zijn onvoldoende; betaling volledige loon conform cao.

Werknemer kan niet met een beroep op het wettelijk vermoeden van artikel 7:610b BW met terugwerkende kracht extra loon vorderen over een periode in het verleden, voor welke periode werknemer bewust twee aanbiedingen voor een vaste urenomvang heeft afgewezen.

Loonvordering wordt vanwege het ontbreken van het deskundigenoordeel deels afgewezen.

Beroep op artikel 8 lid 1 Waadi slaagt niet. Geen sprake van ter beschikking stellen van arbeidskrachten in de zin van artikel 1 lid 1 onder c Waadi. Leiding en toezicht ligt bij werkgever, niet bij inlener.

Dat werkneemster niet heeft geprotesteerd tegen het vervallen van bepaalde werkzaamheden en de toegepaste korting op het salaris, maakt niet dat werkgever erop mocht vertrouwen dat werkneemster instemde met het beperken van de arbeidsomvang.

Loonopschorting in verband met het niet inleveren van bedrijfskleding is niet toegestaan. Geen aanspraak op aanzeg- en transitievergoeding wegens verstrijken vervaltermijn.

De beschikking van de kantonrechter waarin de arbeidsovereenkomst van werknemer is ontbonden heeft gezag van gewijsde. Loonvordering wordt afgewezen.

Werknemers zijn er niet in zijn geslaagd hun stelling dat zij structureel werkzaamheden verrichten die tot indeling in de functie van stafmedewerker J moet leiden voldoende te onderbouwen.

Vorderingen van werknemer tot betaling van achterstallig loon, overuren en verschillende compensaties toegewezen.

Werknemer is niet-ontvankelijk vanwege overschrijding van de hogerberoepstermijn voor wat betreft zijn grieven gericht tegen de eindbeslissingen in de deelbeschikking.